Sekrety udanej domowej nalewki: od owoców po alkohol
Tworzenie domowej nalewki to sztuka, która łączy w sobie cierpliwość, pasję i doskonałe zrozumienie kluczowych składników. Sukces każdej nalewki, niezależnie od tego, czy jest to klasyczna nalewka wiśniowa, czy bardziej egzotyczny wariant, zaczyna się od starannego doboru zarówno owoców, jak i bazy alkoholowej. Jakość tych podstawowych elementów ma fundamentalne znaczenie dla końcowego smaku, aromatu i przejrzystości trunku. Odpowiednie przygotowanie owoców, właściwy dobór alkoholu oraz precyzyjne proporcje cukru to filary, na których opiera się udany przepis na nalewkę, pozwalający cieszyć się bogactwem naturalnych smaków zamkniętych w butelce.
Jakie owoce są najczęściej dodawane do nalewek owocowych?
Świat nalewek owocowych jest niezwykle barwny i różnorodny, a wybór owoców stanowi pierwszy, kluczowy krok w tworzeniu własnego, unikalnego trunku. Polska tradycja nalewkarska obfituje w przepisy bazujące na sezonowych darach natury, które doskonale komponują się z mocnym alkoholem, wydobywając z siebie głębię smaku i aromatu. Do najpopularniejszych i najczęściej wybieranych owoców do produkcji nalewek należą wiśnie, które nadają trunkowi intensywną barwę i lekko cierpki, charakterystyczny smak. Tuż za nimi plasują się maliny, oferujące słodki, owocowy aromat i piękny, rubinowy kolor. Śliwki, zwłaszcza odmiany węgierskie, są kolejnym klasycznym wyborem, tworząc tzw. śliwkówkę o głębokim smaku i często z nutą migdałową. Nie można zapomnieć o czarnej porzeczce, która dodaje nalewce wyrazistego, lekko kwaskowatego charakteru i intensywnego koloru. Warto również eksperymentować z innymi owocami, takimi jak jeżyny, borówki, truskawki, morele, a nawet jabłka czy gruszki, które po odpowiednim przygotowaniu i maceracji mogą stworzyć niezwykle interesujące i złożone smakowo nalewki.
Jak przygotować owoce na domowe nalewki?
Przygotowanie owoców do maceracji jest etapem o kluczowym znaczeniu dla jakości finalnego produktu, jakim jest domowa nalewka. Zaniedbanie tego kroku może skutkować niepożądanymi posmakami lub obniżeniem jakości całego trunku. Podstawą jest dokładne umycie wszystkich owoców pod bieżącą, zimną wodą, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia, kurz czy pozostałości pestycydów. W zależności od rodzaju owoców, dalsze przygotowanie może się różnić. W przypadku owoców pestkowych, takich jak wiśnie, śliwki czy czereśnie, zazwyczaj usuwa się pestki, co zapobiega wydzielaniu się gorzkawych związków cyjanogennych podczas maceracji. Czasami jednak, dla uzyskania specyficznego, lekko migdałowego posmaku, można pozostawić niewielką część pestek, pamiętając o umiarze. Owoce jagodowe, jak maliny, borówki czy jeżyny, zazwyczaj nie wymagają usuwania pestek, chyba że są one wyjątkowo twarde i mogłyby wpłynąć negatywnie na smak. Duże owoce, takie jak jabłka czy gruszki, warto pokroić na mniejsze kawałki, aby zwiększyć powierzchnię kontaktu z alkoholem, co przyspieszy proces ekstrakcji smaku i aromatu. Niektóre owoce, jak na przykład jeżyny czy maliny, mogą być lekko rozgniecione, co również ułatwia uwalnianie soków i aromatów. Ważne jest, aby owoce były dojrzałe, ale nie przejrzałe ani spleśniałe, ponieważ nawet niewielka ilość zepsutych owoców może zepsuć całą partię nalewki.
Podstawy przygotowania: moc alkoholu i słodkość
Opanowanie sztuki tworzenia domowej nalewki to proces, który zaczyna się od zrozumienia fundamentalnych zasad dotyczących proporcji alkoholu i słodyczy. Te dwa elementy, choć wydają się proste, mają ogromny wpływ na końcowy profil smakowy, aromat, a nawet trwałość trunku. Odpowiedni dobór mocy alkoholu determinuje, jak efektywnie zostaną wyekstrahowane pożądane związki z owoców, podczas gdy poziom słodyczy pozwala na dopasowanie nalewki do indywidualnych preferencji – od wytrawnych, podkreślających owocowy charakter, po słodkie likiery, które mogą stanowić doskonały deserowy dodatek. Precyzyjne balansowanie tymi dwoma aspektami jest kluczem do stworzenia harmonijnej i satysfakcjonującej nalewki.
Dobór ilości cukru – od wytrawnych po likiery
Ilość cukru dodawanego do nalewki jest jednym z najważniejszych czynników kształtujących jej ostateczny charakter i smak. Możliwość manipulowania słodkością pozwala na stworzenie trunków dopasowanych do różnorodnych gustów i zastosowań. Dla miłośników bardziej wytrawnych smaków, którzy chcą przede wszystkim docenić naturalny aromat owoców, zaleca się minimalne ilości cukru lub nawet jego całkowite pominięcie, szczególnie jeśli owoce są naturalnie słodkie. W takich przypadkach alkohol może być wzbogacony o subtelne nuty owocowe, a słodycz będzie jedynie delikatnym tłem. Przechodząc w kierunku większej słodyczy, możemy mówić o tradycyjnych nalewkach, gdzie cukier stanowi integralną część receptury, równoważąc cierpkość owoców i moc alkoholu. Dla tych, którzy preferują słodkie likiery, ilość cukru może być znacznie zwiększona, tworząc gęstszy, bardziej syropowaty trunek o intensywnym, deserowym charakterze. Warto pamiętać, że cukier nie tylko wpływa na smak, ale również działa jako naturalny konserwant, zwiększając trwałość nalewki. Proporcje cukru mogą być dobierane eksperymentalnie, zaczynając od mniejszych ilości i stopniowo je zwiększając, aż do osiągnięcia pożądanego balansu.
Moc spirytusu i wódki – jaka jest optymalna?
Wybór odpowiedniej bazy alkoholowej jest fundamentalny dla każdego przepisu na nalewkę, ponieważ moc alkoholu bezpośrednio wpływa na proces ekstrakcji smaku i aromatu z owoców. Optymalna moc spirytusu lub wódki zazwyczaj mieści się w przedziale od 40% do 60% objętości. Alkohol o niższej mocy, poniżej 40%, może nie być wystarczająco efektywny w wydobywaniu pełnego bukietu smakowo-zapachowego z owoców, a także może sprzyjać rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów, skracając trwałość nalewki. Z kolei alkohol o bardzo wysokiej mocy, powyżej 60-70%, może być zbyt agresywny, nadmiernie „ściągając” z owoców jedynie gorzkie i cierpkie związki, jednocześnie słabo ekstrahując delikatniejsze aromaty. Dlatego też, czysty spirytus rektyfikowany o mocy 95-96%, choć doskonały do tworzenia bardzo mocnych i skoncentrowanych nalewek, często wymaga rozcieńczenia czystą wodą (najlepiej destylowaną lub źródlaną) do poziomu około 50-60% przed zalaniem nim owoców. Wódka, zazwyczaj o mocy 38-40%, jest często wybierana ze względu na swoją dostępność i neutralny smak, który nie dominuje nad owocowym bukietem. W przypadku niektórych delikatnych owoców, jak na przykład truskawki czy maliny, można rozważyć użycie alkoholu o nieco niższej mocy, aby uniknąć utraty subtelnych aromatów. Kluczem jest znalezienie złotego środka, który pozwoli na pełne uwolnienie esencji owoców, jednocześnie zachowując harmonijny i przyjemny profil smakowy.
Metody maceracji i leżakowania – klucz do aromatu
Proces maceracji i leżakowania to serce każdej domowej nalewki, decydujące o głębi jej smaku, bogactwie aromatu i krystalicznej czystości. To właśnie te etapy pozwalają alkoholowi na stopniowe przenikanie przez strukturę owoców, wydobywając z nich to, co najlepsze – esencję smaku, koloru i zapachu. Choć podstawowe zasady są uniwersalne, istnieje kilka sprawdzonych metod macerowania, które pozwalają na uzyskanie nieco odmiennych rezultatów, a odpowiednie leżakowanie jest kluczowe dla harmonijnego połączenia wszystkich składników i osiągnięcia pełni dojrzałości trunku.
3 metody macerowania domowych nalewek
Istnieje kilka sprawdzonych metod macerowania, które pozwalają na różnorodne podejście do procesu tworzenia domowych nalewek, każda z nich oferując subtelnie odmienne rezultaty w zakresie ekstrakcji smaku i aromatu. Pierwszą i najbardziej klasyczną metodą jest maceracja na zimno, polegająca na zalaniu owoców alkoholem i pozostawieniu ich w ciemnym, chłodnym miejscu na okres od kilku dni do nawet kilku tygodni. Jest to metoda najłagodniejsza, pozwalająca na stopniowe uwalnianie aromatów i zapobiegająca nadmiernemu wydobywaniu się gorzkich związków. Drugą popularną techniką jest maceracja na ciepło, która polega na podgrzaniu owoców z alkoholem (ale nigdy do wrzenia!) lub na krótkim podgrzaniu samych owoców przed zalaniem je zimnym alkoholem. Ta metoda przyspiesza proces ekstrakcji, pozwalając uzyskać nalewkę w krótszym czasie, ale wymaga większej ostrożności, aby nie zniszczyć delikatnych aromatów. Trzecią metodą, często stosowaną dla bardziej wymagających owoców lub dla uzyskania specyficznych efektów smakowych, jest maceracja wieloetapowa, która może polegać na kilkukrotnym zalewaniu świeżych porcji owoców tym samym alkoholem lub na zastosowaniu kombinacji metod na zimno i na ciepło. Pozwala to na stopniowe budowanie złożoności smaku i aromatu, a także na lepszą kontrolę nad intensywnością trunku.
Jak zrobić nalewkę? Poznaj 2 kluczowe etapy: macerowanie i leżakowanie
Stworzenie doskonałej domowej nalewki sprowadza się do opanowania dwóch fundamentalnych etapów: macerowania i leżakowania. Pierwszy z nich, macerowanie, to proces, podczas którego owoce lub inne składniki aromatyczne są zalewane alkoholem (najczęściej wódką lub spirytusem rozcieńczonym wodą) i pozostawiane na określony czas. Celem maceracji jest stopniowe uwalnianie z owoców ich naturalnych soków, olejków eterycznych, barwników oraz innych związków smakowo-zapachowych, które następnie rozpuszczają się w alkoholu. Czas maceracji może być bardzo zróżnicowany – od kilku dni dla delikatnych owoców jagodowych, po kilka tygodni lub nawet miesięcy dla twardszych owoców lub ziół. Po zakończeniu maceracji następuje drugi kluczowy etap – leżakowanie. Jest to okres, w którym nalewka, po oddzieleniu od owoców, dojrzewa w szczelnie zamkniętych butelkach. Leżakowanie pozwala na harmonijne połączenie wszystkich składników, zrównoważenie ostrości alkoholu, wygładzenie smaku i pogłębienie aromatu. W tym czasie zachodzą procesy chemiczne, które przekształcają początkowo surowy alkohol w gładki, bogaty i złożony w smaku trunek.
Leżakowanie nalewki – od kilku tygodni do kilku miesięcy
Po zakończeniu procesu maceracji i oddzieleniu owoców, kluczowym etapem w tworzeniu każdej domowej nalewki jest leżakowanie. Ten pozornie prosty proces ma fundamentalne znaczenie dla ostatecznego charakteru trunku, pozwalając na harmonijne połączenie wszystkich smaków i aromatów oraz złagodzenie ostrości alkoholu. Czas leżakowania jest bardzo zróżnicowany i zależy od rodzaju użytych owoców, mocy alkoholu oraz pożądanego efektu końcowego. Dla wielu owoców jagodowych, takich jak maliny czy borówki, okres leżakowania może wynosić od kilku tygodni do 2-3 miesięcy. W tym czasie nalewka nabiera głębi smaku i łagodniejszej konsystencji. W przypadku owoców pestkowych, jak wiśnie czy śliwki, a także dla bardziej złożonych receptur z dodatkiem ziół czy przypraw, czas leżakowania może być wydłużony do kilku miesięcy, a nawet roku. Długie leżakowanie pozwala na pełne rozwinięcie się złożonych aromatów, wygładzenie ostrości alkoholu i uzyskanie idealnie zbalansowanego, bogatego w smaku trunku. Ważne jest, aby nalewka podczas leżakowania była przechowywana w ciemnym i chłodnym miejscu, w szczelnie zamkniętych butelkach, co zapobiega utlenianiu i utracie aromatu.
Filtracja i klarowanie – jak uzyskać idealnie czysty trunek?
Po zakończeniu kluczowych etapów maceracji i leżakowania, każdy miłośnik domowych nalewek dąży do uzyskania trunku o krystalicznej czystości. Proces filtracji i klarowania jest niezbędny, aby usunąć ewentualne pozostałości owoców, osad czy drobiny, które mogą wpływać na wygląd i smak nalewki. Choć naturalny osad może czasem świadczyć o autentyczności i bogactwie smaku, większość osób preferuje klarowny, przejrzysty alkohol, który nie tylko lepiej wygląda, ale również jest bardziej komfortowy w odbiorze. Odpowiednie zastosowanie technik filtracji i klarowania pozwala na uzyskanie profesjonalnie wyglądającej i smakującej nalewki, która z pewnością zachwyci każdego konesera.
Odkryj jak filtrować nalewki krok po kroku
Filtrowanie domowej nalewki jest procesem wieloetapowym, który pozwala na uzyskanie krystalicznie czystego trunku. Pierwszym krokiem jest zgrubne oddzielenie owoców od płynu, co najczęściej wykonuje się przy użyciu gęstego sitka lub gazy, przelewając nalewkę do innego naczynia. Następnie, aby usunąć drobniejsze cząsteczki i osad, stosuje się filtrację przez bibułę filtracyjną lub filtry do kawy. Proces ten może wymagać kilkukrotnego przelewania nalewki przez świeży materiał filtracyjny, aż do uzyskania pożądanego stopnia klarowności. W przypadku bardziej uporczywego zmętnienia, można zastosować dodatkowe metody, takie jak klarowanie naturalnymi środkami, na przykład białkiem jaja lub żelatyną, które wiążą cząsteczki powodujące zmętnienie, ułatwiając ich późniejsze usunięcie poprzez sedymentację lub filtrację. Kluczowe jest, aby podczas filtrowania działać delikatnie, unikając wstrząsania nalewką, co mogłoby wzburzyć osad. Po zakończeniu filtracji, nalewkę należy przelać do czystych butelek i pozostawić do ponownego, krótkiego leżakowania, aby wszystkie składniki mogły się jeszcze lepiej przegryźć.
Materiały do filtrowania nalewek: co wybrać?
Wybór odpowiednich materiałów do filtrowania jest kluczowy dla uzyskania pożądanej klarowności domowej nalewki. Najbardziej dostępnym i często stosowanym materiałem jest bibuła filtracyjna, która występuje w różnych grubościach i rozmiarach porów. Do wstępnej filtracji, usuwającej większe cząsteczki, można użyć gęstego sitka lub kilkakrotnie złożonej gazy. Następnie, do uzyskania większej przejrzystości, idealnie sprawdzają się specjalistyczne filtry do kawy, które są zaprojektowane do zatrzymywania drobnego osadu. Dla osób poszukujących bardziej profesjonalnych rozwiązań, dostępne są również filtry laboratoryjne o bardzo drobnych porach lub filtry stożkowe, które można wielokrotnie wykorzystywać po odpowiednim wyczyszczeniu. Warto również wspomnieć o wacikach kosmetycznych lub bawełnianych płatkach, które mogą być używane do delikatnego oczyszczania szyjek butelek przed ich zamknięciem. Niezależnie od wybranego materiału, kluczowe jest, aby był on czysty i neutralny chemicznie, aby nie wpływał negatywnie na smak i aromat nalewki.
Proste przepisy na popularne domowe alkohole
Odkrywanie bogactwa smaków domowych nalewek zaczyna się od prostych, sprawdzonych przepisów, które pozwalają na łatwe wejście w świat domowej produkcji alkoholi. Polska tradycja nalewkarska obfituje w klasyczne receptury, które od lat cieszą się niesłabnącą popularnością, oferując nie tylko doskonały smak, ale także mnóstwo satysfakcji z własnoręcznego przygotowania. Od głębokiej czerwieni wiśniówki, przez owocową rozkosz malinówki, po słodką śliwkówkę, a nawet orzeźwiające włoskie limoncello – każdy z tych przepisów jest bramą do świata naturalnych, domowych smaków, które można dostosować do własnych preferencji.
Przepis na nalewkę wiśniową – królowa polskich nalewek
Nalewka wiśniowa, często nazywana „królową polskich nalewek”, to klasyk, który cieszy się ogromną popularnością ze względu na swój intensywny smak, piękny kolor i charakterystyczny aromat. Aby przygotować jej domową wersję, potrzebujesz około 1 kg dojrzałych, świeżych wiśni, które należy dokładnie umyć i pozbawić pestek. Pestki można zachować – ich niewielka ilość dodana do maceracji nada nalewce subtelnie migdałową nutę, jednak zbyt duża ilość może spowodować pojawienie się gorzkiego posmaku. Wiśnie umieść w dużym słoiku, a następnie zalej je 0,5 litra czystej wódki (40%) oraz 0,5 litra spirytusu (95%) rozcieńczonego z 0,5 litra wody – łącznie około 1,5 litra alkoholu. Dodaj 200-300 gramów cukru, w zależności od preferowanej słodyczy, lub zastąp go miodem dla uzyskania głębszego aromatu. Słoik szczelnie zamknij i odstaw w ciemne, chłodne miejsce na minimum 2-3 tygodnie, codziennie potrząsając zawartością. Po tym czasie nalewkę należy przefiltrować przez gazę lub bibułę filtracyjną, aby pozbyć się owoców i osadu. Gotową nalewkę przelej do czystych butelek i pozostaw do leżakowania na kolejne 2-3 miesiące, aby smaki mogły się w pełni przegryźć.
Nalewka malinowa – owocowa rozkosz dla każdego
Malinówka to jedna z najbardziej aromatycznych i uwielbianych domowych nalewek, której słodko-kwaśny smak i piękny rubinowy kolor zachwycają podniebienie. Przygotowanie jej jest stosunkowo proste, a efekt końcowy z pewnością wynagrodzi poświęcony czas. Zacznij od 1 kg świeżych, dojrzałych malin, które należy delikatnie umyć i osuszyć. Maliny umieść w dużym, czystym słoiku, a następnie zalej je 0,7 litra czystej wódki (40%) lub spirytusu rozcieńczonego z wodą do mocy około 40-50%. Dodaj 150-250 gramów cukru, regulując ilość według własnych preferencji smakowych. Można również użyć miodu, który nada nalewce dodatkowej głębi. Słoik szczelnie zamknij i odstaw w zaciemnione miejsce na okres około 10-14 dni, pamiętając o codziennym potrząsaniu. Po tym czasie, gdy maliny oddadzą swój intensywny aromat i kolor, nalewkę należy ostrożnie przefiltrować przez drobne sitko lub gazę, aby oddzielić płyn od owoców. Najlepiej jest następnie przelać ją przez bibułę filtracyjną lub filtry do kawy, aby uzyskać idealną klarowność. Gotową nalewkę malinową przelej do butelek i pozostaw do leżakowania na minimum miesiąc, a najlepiej dłużej, aby smaki mogły się w pełni zharmonizować.
Przepis na nalewkę śliwkową – domowa śliwkówka w kilku krokach
Domowa śliwkówka, czyli nalewka ze śliwek, to kolejny klasyk polskiej tradycji nalewkarskiej, ceniony za swój głęboki, lekko korzenny smak i piękny, brązowo-czerwony kolor. Przygotowanie jej jest proste i nie wymaga skomplikowanych składników, a efekt końcowy z pewnością zadowoli każdego miłośnika owocowych alkoholi. Potrzebujesz około 1 kg dojrzałych śliwek, najlepiej węgierek, które należy dokładnie umyć, pozbawić pestek i pokroić na ćwiartki lub połówki. Śliwki umieść w dużym, czystym słoiku. Następnie zalej je 0,7 litra dobrej jakości wódki (40%) lub spirytusu rozcieńczonego z wodą do mocy około 40-50%. Dodaj 150-200 gramów cukru (lub więcej, jeśli preferujesz słodszy smak), a dla wzbogacenia aromatu można dodać laskę cynamonu, kilka goździków lub kawałek wanilii. Słoik szczelnie zamknij i odstaw w ciemne, chłodne miejsce na około 3-4 tygodnie, pamiętając o codziennym potrząsaniu. Po upływie tego czasu, nalewkę należy przecedzić przez gazę lub sitko, a następnie, dla uzyskania większej klarowności, przefiltrować przez bibułę filtracyjną. Gotową śliwkówkę przelej do butelek i pozwól jej leżakować przez co najmniej miesiąc, a najlepiej kilka miesięcy, aby smaki mogły się w pełni rozwinąć i zharmonizować.
Włoskie limoncello – przepis na orzeźwiający likier
Limoncello to ikoniczny włoski likier, który zachwyca intensywnym cytrynowym aromatem i orzeźwiającym smakiem, idealnie nadający się jako digestif po posiłku. Choć pochodzi z Włoch, jego przygotowanie w domu jest prostsze, niż mogłoby się wydawać, a efekt końcowy z pewnością dorówna oryginałowi. Do jego przygotowania potrzebujesz kilku dużych, organicznych cytryn (około 5-6 sztuk), które należy dokładnie umyć, a następnie zetrzeć z nich skórkę, starając się unikać białej, gorzkiej części (albedo). Skórki cytryn umieść w dużym, czystym słoiku. Zalej je 0,7 litra czystego spirytusu rektyfikowanego (95-96%). Słoik szczelnie zamknij i odstaw w ciemne miejsce na około 5-7 dni, aby alkohol nasycił się intensywnym aromatem cytrynowym. Po tym czasie przygotuj syrop: zagotuj 0,5 litra wody z 250-300 gramami cukru (lub więcej, w zależności od preferencji słodyczy) i gotuj przez kilka minut, aż cukier całkowicie się rozpuści. Po ostudzeniu syropu, połącz go z alkoholową maceracją skórek cytrynowych. Całość dokładnie wymieszaj, a następnie przefiltruj przez bibułę filtracyjną lub filtry do kawy, aby uzyskać idealną klarowność. Gotowe limoncello przelej do butelek i pozostaw do leżakowania na co najmniej 1-2 tygodnie w chłodnym miejscu, aby smaki mogły się w pełni połączyć.
Przechowywanie i serwowanie domowych nalewek
Po całym trudzie związanym z maceracją, leżakowaniem i filtracją, kluczowe staje się odpowiednie przechowywanie i serwowanie domowej nalewki, aby zachować jej unikalny smak i aromat przez długi czas. Jakość trunku zależy nie tylko od precyzji wykonania, ale także od warunków, w jakich jest przechowywany, a właściwe serwowanie potrafi podkreślić jego najlepsze cechy, dostarczając niezapomnianych wrażeń smakowych. Zrozumienie tych aspektów pozwoli cieszyć się własnoręcznie przygotowanym alkoholem w jego najlepszej formie.
Jak przechowywać nalewki, by zachowały swój smak?
Aby domowa nalewka zachowała swój niepowtarzalny smak i aromat przez długie lata, kluczowe jest zapewnienie jej odpowiednich warunków przechowywania. Podstawową zasadą jest przechowywanie nalewek w szczelnie zamkniętych butelkach wykonanych z ciemnego szkła. Ciemne szkło chroni trunek przed szkodliwym działaniem światła, które może przyspieszać proces utleniania i prowadzić do utraty cennych związków aromatycznych oraz zmiany koloru. Butelki powinny być przechowywane w chłodnym i stabilnym miejscu, z dala od źródeł ciepła i bezpośredniego światła słonecznego. Idealna temperatura przechowywania to zazwyczaj od 10 do 18 stopni Celsjusza. Piwnice, spiżarnie lub chłodne szafki kuchenne często spełniają te wymagania. Należy unikać przechowywania nalewek w miejscach o zmiennej temperaturze, takich jak blisko kaloryfera czy w lodówce (chyba że przepis tego wyraźnie wymaga, np. w przypadku likierów owocowych serwowanych na zimno), ponieważ częste zmiany temperatury mogą negatywnie wpływać na jakość trunku. Regularne sprawdzanie szczelności zamknięcia butelek jest również ważne, aby zapobiec odparowaniu alkoholu i dostaniu się powietrza, które może prowadzić do psucia się nalewki.
Dodaj komentarz